Vrijheid of Islam?

De zes randgemeenten. 

Maandag heb ik een deadline voor school en doordat mijn externe harde schijf het heeft laten afweten heb ik nog behoorlijk veel werk voor de boog. Dat verklaard waarom ik op een zaterdagavond nog druk bezig ben met het zoeken van informatie over de zes randgemeenten. Uiteindelijk kwam ik op de website van het Vlaams Belang terecht. Uiteraard hebben zij ook een mening wat betreft de Vlaamse Rand rond Brussel. Ik was helemaal niet verbaasd. Snel probeerde ik de website weg te klikken, want ik denk dat ik eigenlijk liever mijn eigen ogen uitsteek, in mixer doe en als milkshake opdrink dan hun website te moeten lezen. Maar mijn oog was toevallig gevallen op een foto die op hun website staat. Het is de deze:

En hoewel ik me er ontzettend kwaad zou kunnen over maken, ga ik er eigenlijk niet al te veel woorden aan vuil maken. Mijn betoog zal kort zijn.

Beste Vlaams Belang,

U beweert te strijden voor vrijheid van alle Vlamingen. Waarom mag ik dan van u niet kiezen wat ik draag? Als ik een burka wil dragen of een hoofddoek .. Is dat niet mijn vrijheid om daarvoor te kiezen?

U beweert dat Islam vrouwonvriendelijk is. Waarom neemt u dan geldt aan van andere vrouwonvriendelijke religies?

Geachte Vlaams Belang.

Gelieve niet te spreken vanuit de naam van de Vlamingen, want u bent een schande voor ons. U bent de reden waarom ik mij schaam om Vlaming te noemen.


Met veel tolerantiegroeten,


Een Belg die toevallig in het gebied woont dat jullie Vlaanderen noemen.

Wereldreis

Rrright.

Voor degene die de moeite hebben genomen om mijn vorige blog te lezen; proficiat. U bent levenloos dat u die onzin gelezen hebt xD Maar ik wou er toch nog een kleine aanvulling aan doen. Een wereldreis is niet iets waar je licht over heen moet gaan. Het komt misschien zo out of nowhere dat ik een wereldreis wil maken. In mijn vorige blog was ik eigenlijk nog niet helemaal zeker dat ik echt zou vertrekken, maar ik ben vandaag begonnen met wat random informatie aan het opzoeken voor die wereldreis. Ik kwam uiteindelijk op wereldreizers.nl op hun forum terecht. Daar kun je vele reacties lezen van mensen die bezig zijn met het plannen van hun wereldreis, mensen die nog twijfelen om te vertrekken en mensen die zo aardig zijn om tips te geven en hun ervaring te delen met andere mensen.

En toen besefte ik het.

Deze plannen, om een wereldreis te maken, is iets wat ik eigenlijk heel erg graag wil doen. In mijn vorige blog was ik met de gedachten aan het spelen, maar was ik helemaal niet zeker dat ik echt zou gaan vertrekken. Ik durf best toe te geven dat ik best wel bang ben voor het onbekende en als er wat moest gebeuren onderweg, voor de heimwee, maar langs de andere kant .. ik besef ook dat ik heel erg graag wil gaan. Soms moet je gewoon de sprong wagen en hopen dat je net zoals een kat op je poten terecht komt. (Dit heb ik op de blog van Monique gelezen. Vond ik heel erg mooi gezegd van haar :-)) Mijn moeder is wel heel erg op tegen en dat was ook de reden waarom ik eerst nog aan het twijfelen was. Ik had niks anders verwacht dat ze zo negatief is. Ze vond het idee dat ik met een vriendin naar Engeland ging voor drie weken ook al niets, dus ik had het zien aankomen. Vroeger zou haar mening ervoor hebben gezorgd dat ik het niet zou doen, maar sorry mama. Deze keer niet. Ik ga op wereldreis, want dit is iets wat ik heel erg wil doen. Ik wil niet de rest van mijn leven denken, "wat als ik die wereldreis wel had gedaan?" en ik wil nog minder met de spijt leven dat ik het niet heb gedaan.

De quote die mij over de streep heeft getrokken en die ik met jullie wil delen:

Er zijn vaak honderd redenen om iets niet te doen, maar juist die ene reden om het wel te doen zou al genoeg moeten zijn. Het zou toch heel treurig zijn als je spijt krijgt van dingen die je niet hebt gedaan, want van alle dingen die je wel doet, kun je uiteindelijk alleen maar iets van leren.

Er komt een vrouw bij de dokter, Kluun.


*strooit met liefde over heel de wereld*

Keep the world simple: the trip

Hoihoi!

It has been awhile ago, I know. En voorlopig verwacht ik ooh niet dat ik echt actief blogs ga maken. Daarvoor wil ik twitter niet verraden. Maar deze blog heeft deze keer een doel en voor een keer is dat niet jullie doen vervelen. Het is stiekem om reclame te maken.

Ik hoor jullie verbazing tot hier al.

Hoe durf ik, Yoni, reclame te maken? En dat terwijl ik weet hoe irritant reclame eigenlijk is. Op de tv en dan net tijdens een spannend moment en dan zit je net op het randje van je stoel en dan krijg je ineens dat irritant deuntje van reclame. Je zou er spontaan je schoenen van willen uittrekken en naar de tv gooien ... Als je nou zeker wist dat je tv het zou overleven, dan zouden de meesten het ook nog doen. Maar goed. Reclame. Heel irritant enzo. Maar deze keer .. minder irritant? Het is namelijk reclame voor een andere blog, zegmaar. En eigenlijk wil ik daar al een bericht plaatsen, mar ik wacht liever op mijn partner in crime om samen met haar het eerste bericht te maken. En toen kwam ik er achter dat ik al een blog had op blogger.com (durrr, rare naam) en zo zijn we aangekomen op mijn huidig bericht, drie jaar? later dan mijn laatste bericht. Out of thé blue. Zomaar. Ineens. Met doel om reclame!! te maken. Ik durf nogal!

Jaja, ik hoor je al denken: geef die link verdomme naar die blog en stop met zeuren! Hier issie:

http://deworldtrip.blogspot.com/

Voorlopig is die nog een beetje kaal, dat weten we. Maar. Volgend jaar zijn we van plan om een wereldreis te maken. En we willen echt ALLES documenteren en filmen, zeg maar. Vanaf de voorbereidingen, tot we echt vertrekken en als we op wereldreis en ook als we terug in België zijn de weken na wereldreis (niets gaat boven jetlag en alles terug regelen als je eenmaal terug in België bent XD). Het plan is dat ik de blog ga bijhouden en Eileen (aka mijn partner in crime, het arme kind dat met mij op wereldreis gaat, ..) gaat de videobloggen, die dan op die mooie blog komt te staan. We zijn alvast van plan een videocamera te kopen en dat gaan we volgende week ergens al doen, zodat Eileen al haar videocamera kan leren kennen en zodat we als we echt op wereldreis gaan leuke dinger ermee kunnen doen.

Over wereldreis ga ik hier niets zeggen. Daarvoor moeten jullie de andere blog in de gaten houden !

En zoals gewoonte het wilt, sluit ik deze post af met:

*veel liefde rondstrooien (en veel meer als jullie de andere blog volgen) in de lucht*

Het studentenleven is voor mij..

... Lessen skippen en geen gezever horen over ziektebriefje,

... Te laat binnen lessen komen en een charmante blik krijgen van een prof,

... Naar zeveraars mogen luisteren tijdens de pauze tussen twee lessen,

... De tel kwijt geraken als je de mensen in je aula probeert te tellen,

... Tien minuten op voorhand naar de les vertrekken en op tijd komen,

... Feesten,

... Zat door het stad lopen,

... Nog steeds stinken, omdat je gedoopt bent,

... Alleen maar naar kale of grijze oude mannen mogen staren,

... Die kerel voor mij met zijn hoofdtelefoon uitlachen,

... Belachelijke tekeningen maken op de bankjes,

... Lichten van de aula uitdoen tijdens de pauze, wanneeer iedereen weg is en daarna dat alle mensen vragen: 'waarom is het hier zo denker',

... Als nerd omschreven worden, omdat je je laptop mee hebt in de les,

... Dat je maar twee maal president kunt worden in Amerika,

... Naar cantussen gaan,

... Stemrecht krijgen op 18 jaar,

... Vragen aan degene die naast u zit voor een bladje papier en een blik krijgen alsof je voor 100 euro vroeg,

... Afval achter laten in de aula,

... Lachen met mensen die van de trap vallen. Haha.

... Kwijlen op jongens met krullen <3

... Mezelf afvragen of Prof Waelkens naar mij kijkt als hij ineens stopt met praten en eng kijkt in mijn richting.

... Mode-adviseur worden van proffen >.>

... Medelijden hebben met mensen die nog steeds alleen zitten in de les,

... Honger krijgen bij het zien van papiertje van de panos en dorst krijgen bij het zien van een fles water,

... Mezelf afvragen of God mij haat,

... En mezelf afvragen hoe lang een uur kan duren,

... Kwaad worden omdat Tilleman dement is geworden en met gevolg dat hij geen pauze heeft genomen,

... Vrinedelijk aan de prof vragen of hij een jaar de tijd heeft; bij dan heb ik waarschijnlijk een artikel gevonden in mijn codex ^^

... Vies kijken naar mensen die langs willen en daardoor je al je spullen moet pakken en opstaan!

... En ook naar mensen die luidruchtig zijn,

... De micro die uitvalt in de les,

... Mensen in de ogen staren die de hele tijd naar je zitten te staren,

... Geen zakdoeken bij hebben in de les,

... Zeuren met Meredith dat de les saai is,

... Doorhebben dat er 4 minuten zijn verstreken en een vreugdesprong maken,

... Het bord niet kunnen lezen,

... Oppassen dat je niet in kots trapt,

... Verlangend naar buiten staren,

... Realiseren dat het nog maar woensdag is,

... Mezelf afvragen wat dat lelijk ding moet voorstellen in de aula. Een Maria-beeld?

... Niet weten wie de president is van Amerika,

... en Meredith die denkt dat het Britney Spears is,

... Realiseren dat die toelatingstest niet zo'n slecht idee is,

En de clue van de blog:

... Bloggen schrijven in de les als je eigenlijk moet noteren :'D

P.S.

Jullie zijn nog levenlozer als mij, als je dit helemaal hebt gelezen.

De jeugd van tegenwoordig.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb gemaakt en net was ik bezig met samenvatting te maken voor een van mijn vakken en ik dacht: laat ik gewoon even een blogje schrijven. xD Dé logica ontbreekt hier natuurlijk in, maar wij zijn dan ook niet gelukkig getrouwd, logica en ik.

Moesten mensen dit nog steeds lezen (Akelige ontdekking: mensen lezen ook echt mijn blog o.o Like.. Didn't see that one comming. xD) en het interesseren: de rest van mijn zomer is eigenlijk suuuuper verlopen. Ik ben dan in augustus nog eerst twee weken gaan werken bij de C&A (eenzijdig werk, goede verdienste) en daarna ben ik ongeveer twee weken naar Amerika geweest. Limousine, eerste bezoek aan Disney Land, Kennedy Space Center, Universal Studio's, The Mall <3, karaokebar, Hard Rock Café, .. Het was gewoon fantastisch. En de groep waarmee ik ging, was ook fantastisch =3 Ik heb echt zin om volgend jaar ook mee te gaan naar New York. Dit is natuurlijk alleen mogelijk als ik geen herexamens heb :x Damn!!

En toen kwam 1 september er aan en moest ik voor de eerste keer in mijn zielig leventje eens niet naar school te gaan ö Dat voelde zo goed aan! En na één week zat ik al gezellig te vloeken op die irritante, kleine kindertjes van het middelbaar. Dat voelde nog prettiger aan. =D Ik heb daarna na drie weken gaan werken. En dit was ook min of meer de aanleiding van mijn blog. Ik was een stuk over dwansom aan het samen vatten en ineens moest ik aan het volgende voorval terugdenken (let op, als u zoekt naar de logica, stel ik voor omdat NIET hier te komen zoeken): ik was strijkplanken aan het uitpakken *no comment* en ineens komt er een oudere man naar mij toe. Hij had de pensioenleeftijd al bereikt. Hij wijst ineens doodserieus naar een andere klant, die rustig naar de andere strijkplanken aan het kijken was, en vraagt het volgende:

"Mag dat spook hier wel binnen?"

De vrouw was een moslima en droeg een boerka (is dit de juiste benaming?), vandaar de referentie naar 'spook'. En ik stond daar met mijn mond open en keek werkelijk: o.o Ik wist gewoon niet wàt ik moest zeggen, zo hard in shock was ik. En dan zeggen ze dat de jeugd van tegenwoordig geen respect meer hebben. Als we het van de oude generatie hebben moeten leren, is dit niet zo verwonderlijk. Het was net trouwens in de media, het hoofddoekendebat. Mag het of mag het niet op een middelbare school? Ik zou het niet weten. Mijn eerste gedacht was dat het weer ging om Islamfobie, maar blijkbaar ging het verder dan dat. Toch wat betreft die ene school in Antwerpen.

Wat voor de meeste andere betreft, ging het inderdaad verder dan dat. Het ging voor de meeste mensen niet om die hoofddoek. Bij de meeste mensen draaide het om die Islamhaat en andere discriminerende gedachten. Net zoals die man van op mijn werk. Wat maakt het nou uit wat zij dragen of niet? Zolang zij maar respecteren wat wij dragen, wat is dan het probleem? Niet iedereen hoeft toch een scapa trui te dragen en leuke jeans eronder? Laat hen toch lekker gerust, dat is mijn boodschap voor hen.

Wat die man betreft, heb ik geshockeerd geantwoord dat er niet aan discriminatie gedaan wordt in de winkel waar ik werkte. Blijkbaar vond hij zichzelf nog grappig ook. Mijn humor zal op dat moment op een kleintje pitje hebben gestaan, I guess? :')

Einde blog. Nu ga ik verder genieten van het prachtige studentenleven, wich I really love. Net zoals het kotleven. <3

Remember: vooral blijven strooien met die liefde ^^


Liefs,


Yoni.

YOU'RE FIRED à la Tunesië

Een rare titel, maar dat is de samenvatting van wat mij de afglopen weken er heeft van weerhouden om te posten.

Vier dagen nadat ik deze blog heb aangemaakt, ben ik dus naar Tunesië vertrokken voor ongeveer een week. Iets minder, dan. Het was mijn eerste bezoek aan dat land en ik heb er geen spijt van. Het enige waar ik wél spijt van heb, is de keuze van mijn hotel. Toen we terug kwamen, hadden we last van onze darmen. Verdacht.. of niet?

Goed. We kwamen zaterdag aan, rond 10 uur lokale tijd (Het is daar een uur later dan in België, in de zomer dan.) en toen werden we met de bus naar ons hotel gebracht, maar dat hotel lag dus recht tegen over de vlieghaven. Lekker nutteloos, dus, maar goed. Als we in ons hotel aankomen, moesten we nog wachten tot onze kamer klaar was. Fijn dan. Zijn we de bar maar ingetrokken, dan, en hebben we mogen kwijlen op iedereen die buiten aan het zwembad zat. Nog meer fijn.

Drie kwartier later kregen we te horen dat we in onze kamer mochten. Yay! Wij gaan naar boven met een knap jongetje (schattige glimlach en nog meer schattigere krullen, maar al die jongens leken op elkaar ;-;) en bleek dat we de verkeerde kamer hadden gekregen. We hadden betaald voor een kamer met zee aanzicht (we waren verplicht van het reisbureau. Er was geen kamer zonder zee aanzicht), maar we kregen dus een kamer zonder. Konden we terug verhuizen naar beneden en daar zeiden ze dat we eerst wat mochten gaan eten. Nog meer fijn.

Nee, eigenlijk. THE HORROR. Het eten was.. slecht. OERSLECHT. Ik had spijt dat ik geen eten van thuis had meegenomen, maar er was niets meer aan te doen. Nadat we klaar waren met eten, gingen we terug naar de receptie. Jaja, onze kamer was klaar en jaja, we konden er meteen in.
Ha! NIET DUS!
Komen we aan onze kamer, zijn de poetsvrouwen nog bezig. Onze kamer was dus NIET klaar en het was WEER GEEN kamer met zee aanzicht. Ik ben toen kwaad naar de receptie gegaan en een kamer met zee aanzicht GEEIST. Dat mens van de receptie begon dan ook nog eens fars te doen en toen kreeg ik het helemaal. Ik heb haar dan ook maar duidelijk gemaakt als het geen kamer met zee aanzicht was, dat ik dan zou terugkomen en ik zou blijven terugkomen tot ik een kamer met zee aanzich had.

Derde keer, goede keer.

Zondag zijn we naar een stad geweest, een mooie, zelfgemaakte, witte tapijt gekocht. Ik heb zelf eens geprobeerd om verder zo'n tapijt te maken en toen kreeg ik daar al een job aangeboden o.o Wtf. Nujah, daarna zijn we ook nog een moskee gaan bezoeken. Die waren ze aan het renoveren en we mochten van achter een hek eens kijken. xD Ik had een klein kleedje bij, maar ik mocht toch braaf eerst kledij bij aandoen. T-shirt aangetrokken, kleedje naar beneden getrokken en ik was klaar voor het klooster! XD

Maandag hebben we ons laten verwennen door een massage en in de namiddag zijn we een kameeltocht gaan doen. Ik heb toen ook op een paard gereden en dat was FREAKY o.o

Dinsdag waren we te verbrand om iets te doen, dus hebben we de meerderheid van de tijd aan het zwembad gelegen en in onze kamer gebleven XD

Woensdag zijn met een quad gaan rijden, en dat was coool <3

Donderdag waren we al terug in Belgen-land, maar we hadden ons bijna overslapen, ik had een briefje kwijt gedaan dat de douane nodig had en ik mocht dus bijna niet naar huis gaan en ik was misselijk + ik had last van mijn darmen. Een afsluiter à la Yoni! =D

De maandag daarop moest ik dus gaan werken en gezien niemand (normaal gezien, dan) op 21 juli moest werken, moest ik ook niet gaan werken. Ik werkte op de Mechelse veilingen en ik zou daar twee weken werken. Ik weet van mezelf dat ik dat toch niet vier weken aan een stuk zou volhouden. Ik verdiende hier 11.3107 euro per uur. Zalig, non?

Gisteren kreeg ik ineens telefoon dat ik ontslagen ben o.o Ineens, tijdens mijn werk en ik moest dan nog twee uur werken. Tof telefoontje, eh? En dan moet je blijven verder werken tot 8 uur. Hoezee! Niet dus. Blijkbaar zou ik mijn werk niet goed genoeg doen, terwijl mijn ploegverantwoordelijke mij een paar uur daarvoor nog had gezegd dat ik het redelijk goed deed. Nog wel een aantal opmerkingen, maar ze was toch zeer tevreden over mij. Juuuist. Als iemand nog kan volgen, laat het mij weten. Ik ben maar een blonT meisje die er niets meer van snapt! [a]

Het was kutwerk en ik heb ondertussen al ander werk gevonden. De eerste die ik zie in Makro Machelen zie, doe ik wat aan! =P

Hoe zit 't met mijn doelen?

Weeeelll [a] Mijn hoofd stond er de laatste weken dus niet naar. Ja, ja, shame one me. Maar ik heb wel al geschreven in een van mijn lege boeken, ik heb me aangemeld als vrijwilliger voor de Elf Fantasy Fair in september, ik kijk nog elke dag naar de afleveringen van Charmed, ik heb al één keer onverwachts ontbijt op bed gebracht en ik heb een overschrijving gemaakt (via internet). Al bij al valt het nog mee, non? =D

Au Revoir (8).

De deuren achter me sluiten

Hoi!

Ja, zo snel twee berichten achter elkaar, maar ik vond het anders een beetje te slordig worden en daar heb ik een hekel aan. ^^

In mijn vorige blog heb je kunnen lezen dat ik ook meedoe aan 'Day Zero Project' en ik wil jullie natuurlijk op de hoogte houden van hoe hevig ik er aan bezig ben. Mijn startdatum was dus 25 juni, omdat ik dan officieel afgestudeert ben van het middelbaar, wat ook een van mijn doelen was.

Ik weet het nog heel erg goed, mijn eerste schooldag van mijn zesde en laatste jaar middelbaar. Het begin van het einde, zoals men dat mooi kan uitdrukken. Toen ik die klaslokaal binnen wandelede, wilde ik het liefst zo snel mogelijk wegrennen en nooit meer terug keren. Ik zag het helemaal niet zitten en liefst wilde ik dat deze nachtmerrie zo snel mogelijk zou eindigen.

Al snel bleek dat deze gedachten een beetje te voorbarig waren, want zo'n slecht schooljaar is het uiteindelijk niet geweest. Soms verzopen we wel in het huiswerk en alles wat we moesten leren, maar er waren echt wel leuke momenten die ik niet snel ga vergeten! :)

Maar na die zes jaar middelbaar sta ik nu toch wel te trappelen om naar de Universiteit te mogen gaan. En ik kan me ook nog goed herinneren welk voornemen ik had bij het begin van het schooljaar: studeer af met een gemiddelde van 75% en ik kan met trots zeggen dat ik ook dit voornemen heb gehaald. Ik ben toch mooi afgestudeerd met een mooie 76%! =D

Maar het behalen van mijn middelbaar diploma is ondertussen niet het enige doel dat ik heb weten te behalen. Ook Yoni's zijn soms druk bezig. Ik heb ondertussen al één CD gekocht (kijk doel #54) en dat is die van Kings Of Leon geworden. Nadat ze werden vermeld werden op het nieuws, werd ik nieuwsgierig naar hen. Op youtube maar opgezocht en het klonk wel leuk. Ik dacht dat ik, voor mij dan, een nieuwe band had ontdenkt. Alleen kwamen ze me akelig bekend voor en na wat opzoek werk, is gebleken dat ik ze al live heb gezien op Rock Werchter in 2007. Pech gehad, dan maar, maar dankzij ECI heb ik de CD voor maar liefst 2.50 kunnen kopen. Een tijdelijke actie als je lid werd.

Oh! Wacht, dat was nog niet eens alles! Ik heb ook doel #80 weten te behalen. Ik heb mijn kledingskast helemaal uitgemest en de kleren die ik lelijk vond of gewoon niet meer paste in een vuilzak gegooid en nu zijn ze uit mijn kast! Hoezee =D Het heeft me wel wat figuurlijke traantjes gekost D:

En als laatste heb ik ook een reis naar Londen geboekt, dus zet ik een stapje dichterbij bij het behalen van doel #35. Alleen lijkt het er op dat ik met doel #71, om elk jaar 500€ te sparen in de mist te gaan. Gezien ik deze zomer maar liefst drie keer op reis ga, zal dat bijzonder moeilijk worden. De reis naar Tunesië heb ik zelf betaald, ik moet mijn zakgeld voor in Amerika ook zelf betalen en ook dat van in Londen. Dat wordt week-end werk zoeken om dit doel alsnog te proberen te bereiken!

Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs,

Yoni. <3